Eet jij ook zo graag Dorito’s en kun je daar maar geen genoeg van krijgen? Dan ligt dat niet aan jou. De chips is zo ingenieus samengesteld, dat hij daadwerkelijk verslavend is.

Op AD.nl is een stuk van voedingswetenschapper Steven Witherly te lezen. Hij stelt dat de driehoekjes niet één dominante smaak hebben. ‘Dorito’s bevatten meer dan dertig ingrediënten die je in één hap naar binnen werkt. Zo zit er maïs in, pecorinokaas, cheddar, karnemelk, rode en groene peperpoeder, en veel suiker, zout en umami-smaakstoffen waar onze smaakpapillen dol op zijn. Ze bevatten ook zuren, die speeksel aanmaken waardoor we de aandrang krijgen om meer te eten. Met andere woorden, Dorito’s zijn – letterlijk – om van te watertanden.’

Elif Stepman van voedselwaakhond Foodwatch beaamt dit: “Het is voor consumenten heel moeilijk om weerstand te bieden tegen de ideale combinatie van suiker, vet en zout. Dit trio leidt tot extra eetgenot. Producenten proberen je er zoveel mogelijk mee te verleiden. Je vindt ze vaak alle drie terug in bewerkte voedingsmiddelen. Fabrikanten doen zelfs smaaktesten bij proefpersonen om te bepalen met welke combinatie suiker, vet en zout een proefpersoon het hoogste ‘genotspunt’ bereikt.”

Klik HIER voor de laatste aanbiedingen op het gebied van chips!

Witherley schrijft verder: ‘Onze hersenen houden inderdaad van vet en Dorito’s bestaan voor 50 procent uit vet, wat niet geheel toevallig de ideale hoeveelheid is. Vanwege het complexe smaakprofiel van de maischip kun je geen specifieke smaak definiëren, wat betekent dat je meer kunt eten zonder een sensorische burn-out te krijgen.’ Een sensorische burn-out? Hiermee wordt bedoeld dat je verminderde eetlust blijft uitgesteld.

Voel je dus niet schuldig als je nog een extra handje Dorito’s neemt. Je kunt er immers niks aan doen!

Klik op de afbeelding voor meer informatie!